امیر غفور از تیم ملی والیبال خداحافظی کرد - وبلاگ ورزشی چلسی

به گزارش وبلاگ ورزشی چلسی، امیر غفور با وجود اینکه با درخشش خود توانست یکی از ارکان اصلی قهرمانی تیم شهداب یزد در لیگ برتر والیبال ایران باشد، تصمیم گرفت از تیم ملی خداحافظی کند.

به گزارش ایسنا، چندی پیش اسامی بازیکنان دعوت شده به اردوی تیم ملی از سوی بهروز عطایی اعلام شد که در این بین آنها نام امیر غفور، ارزشمندترین بازیکن فصل گذشته لیگ برتر هم وجود داشت. غفور با وجود اینکه با درخشش خود توانست یکی از ارکان اصلی قهرمانی تیم شهداب در لیگ برتر باشد، تصمیم گرفت از تیم ملی خداحافظی کند.

به همین دلیل امیر غفور متنی را به فدراسیون والیبال داد تا از این طریق اهالی والیبال در جریان کناره گیری رسمی او از تیم ملی قرار بگیرند.

متن خداحافظی غفور از تیم ملی به توضیح زیر است:

در سال 86 برای اولین بار پیراهن ارزشمند تیم ملی را به تن کردم. آنچه به خاطر دارم ذوق و شوق و شعفی بی مثال بود. تردید ندارم برای هر بازیکن شرافتمندی پوشیدن پیراهن تیم ملی چنین احساساتی را به همراه دارد. پس از آن، کتاب زندگی ورزشی من در اردوها، زمین تمرین و بازی ها و مسابقه ها نوشته شد. سعی کردم هرگز کم فروشی و اهمال کاری نکنم، از حاشیه ها به دور باشم و با تمامی وجود بجنگم حتی لحظه ای نبود که احترام، حرمت و بازی جوانمردانه را فراموش کنم.

اکنون پس از گذشت 17 سال، علیرغم آمادگی فنی و جسمانی، گمان بر این دارم که زمان خداحافظی از تیم ملی کشورم فرا رسیده است. من نسل نو والیبال کشورم را باور دارم و می پذیرم که اگر به درستی راهنمایی شوند می توانند موفقیت های نسل پیشین را تکرار نمایند.

نسل پیشین، نسل طلایی والیبال ایران بود. نسلی که ارزشمندترین نتایج تاریخ ورزش کشور را ورق زد. برای من افتخار حضور در میان این نسل و خاطراتی که با آنها زیستم باورنکردنی است؛ خاطراتی سرشار از دوستی ها، مجادله ها، بردها و باخت ها. آموزه هایی که از این خاطرات بر لوح زندگیم نوشته شده است هرگز پاک نخواهد شد.

به باور من زندگی همین است. دوری از تیمی که سال ها عضو آن بودم، آسان نخواهد بود، اما واقعیت ها فراتر از سلایق و علایق، خود را تحمیل می نمایند. اکنون چاره ای نیست، لذا از این طریق از دوستداران والیبال، تماشاگران خونگرم و همواره همراه، خداحافظی می کنم.

از دوستان و هم تیمی های سابقم در تیم ملی خالصانه متشکرم. آنها در هر زمان برترین بودند و خواهند بود. برای آیندگان نیز آرزوهایی از جنس موفقیت، پیروزی و شادمانی دارم. مسلماً تا زمانی که توانش را داشته باشم در تیم های باشگاهی همانند سابق به تمرین و مسابقه خواهم پرداخت. والیبال زندگی من است و آن را به آسانی از زندگیم کنار نخواهم گذاشت.