بدون دکل برق و آنتن موبایل؛ سوباتان را از دست ندهید

به گزارش وبلاگ ورزشی چلسی، اگر به این مرحله رسیده اید پیشنها ما برای شما سفر به منطقه سوباتان است. اینجا همان جایی است که آرزویش را دارید. روستایی بدون دکل برق و آنتن های موبایل! بدون صدای ماشین، بوق و ازدحام. اینجا سرزمین شگفتی ها همان جایی است که مخابرات برای هر کسی شماره تان را بگیرد، این پیام را ارسال می نماید:مشترک مورد نظر در دسترس نمی باشد!

بدون دکل برق و آنتن موبایل؛ سوباتان را از دست ندهید

یک منطقه ییلاقی سرسبز که تا چشم کار می نماید، چمنزار و گلزار است و چشمه های گوارایش، کلبه های چوبی، دام ها و اسب هایی که این طرف و آن طرف می فرایند و صدایشان فضا را پرنموده و چادرهای عشایر، بخشی از هویت اینجا به حساب می آیند. کلبه های چوبی که با چوب بلوط ساخته شده اند و با چوب های نازکتری به نام پلک پوشانده شده اند، با پنجره چوبی شان چشم انداز بی نظیری را به وجود آورده اند، انگار که مثلا از روستایی در سوئیس سردرآورده باشید.

چگونه برویم؟

برای رسیدن به سوباتان، قبل از رسیدن به لیسار از هر شهری که هستید باید به رشت برسید. از رشت به هشت پر بروید و از هشت پر به سمت جاده اق اولر. البته در هشت پر باید خودروهای شخصی تان را جایی پارک کنید و با نیسان های محلی به سمت سوباتان رفته و در بازار محلی آن پیاده شوید.

این روستای تاریخی، محل سکونت خانواده هایی است که فقط در بهار و تابستان می توانند در آن جا بمانند، زیرا این منطقه زمستان های بسیار سختی دارد و بارش برف در این فصل بسیار سنگین است، لذا دو فصل بهار و تابستان، برترین زمان برای سفر به سوباتان است. شاید بگویید سوباتان به چه معنی است؟! برخی معتقدند به علت وجود حفره ای در این منطقه که سیلاب های اطراف در آن فرو می رود، این منطقه به این نام یعنی سوباتان محل فرو رفتن آب معروف شده. عده دیگری هم معتقدند سو به تالشی یعنی گلپر و وتون یعنی روییدن؛ بنابراین از آنجایی که در این منطقه گلپر زیادی می روید، تالشی ها نام این ییلاق را سواتون یا سووتون گذاشته اند.

گردش در سوباتان

یکی از جاهایی که وقتی به منطقه سوباتان می روید باید به آن سری بزنید، دریاچه نئور است که در 19 کیلومتری سوباتان قرار گرفته. این دریاچه بلندترین دریاچه یخچالی به جا مانده ار دوران باستان است و بزرگترین دریاچه آب شیرین منطقه هم محسوب می گردد. عمق آن از 3 تا 8 متر است و اگر اهل ماهیگیری هستید، بهتر است با خودتان وسایلش را همراه داشته باشید که اینجا ماهی قزل آلای رنگین کمانی فراوانی دارد. آبشار ورزان در 4 کیلومتری شمال غربی سوباتان هم جای دیدنی دیگری است. آب رودخانه ورزان از شاخه های اصلی رودخانه لیسار که از چشمه های ییلاق ها سرچشمه می گیرد، در مسیرش، آبشاری حدود 30 متری را به وجود می آورد. آلچاق که پارک طبیعی آلوچه های وحشی ست و بوته های آلوچه را در آن از نزدیک می توان دید از دیگر جاهاست. این جنگل ها در قسمت غربی جنگل های لیسار واقع شده و با آلوهایش رب و لواشک درست می نمایند.

در سوباتان چی بخوریم؟

آبشار ورزان یکی از نقاط دیدنی اینجاست. اگر به سمت آبشار بروید چند رستوران با میز و جایگاه های چوبی می بینید که غذاهای محلی و کباب بره به مشتریانشان ارائه می دهند، اینجا همان بازارچه سنتی منطقه است.

سوجا دیله به معنی خوراک آبدار که با گوشت پرچرب گوسفند درستش می نمایند، غذاییست که در سوباتان هوادار زیاد دارد. گوشت گوسفند را ریز ریز در مخلوطی از روغن و کره سرخ می نمایند. بعد کمی ماست روی آن می ریزند و روی حرارت ملایم می گذارند تا جا بیفتد. در سوباتان تا دلتان بخواهد دام هست. جلوی هر مغازه یک گوسفند آویزان نموده اند و هرجایش را که بخواهید جلویتان با چاقو می برند و کبابش می نمایند. بره یکی از لذیذترین چیزها در اینجاست. پِندیرَه ویسوج یا پنیر سرخ شده یکی دیگر از چیزهایی ست که باید امتحانش کنید. پنیر تازه را که جوشانده اند در روغن سرخ می نمایند و با برنج می خورند.

یکی دیگر از غذاهای این ییلاق، گوزِلی بریان یا بره بریان است. بره کامل را در آب می پزند و بعد شکمش را با گردو، سبزی محلی و ادویه پر می نمایند و نتیجه، غذایی می گردد بسیار لذیذ. این غذا را خود اهالی سوباتان در جشن ها می خوردند.

در سوباتان زنانی را می بینید که در کنار کلبه ها نشسته اند و نان می پزند و این یکی از دیدنی ترین چیزهای این ییلاق است. سوباتانی ها نانی دارند به نام سوجانون. برای پختن این نان بعد از داغ شدن ساج، چونه های خمیر را که قبلا آماده شده با وردنه روی تخته مخصوص خمیرگیری به شکل دایره درمی آورند و آن را روی ساج می گذارند. نان کومبه را هم امتحان کنید. برای درست کردن این نان، خمیر را چانه گرفته و پهنش می نمایند. بعد خمیر را روی خاکستر داغ آتش می گذارند و رویش را هم با خاکستر داغ می پوشانند. نان از دو طرف بالا و پایین پخته و سرخ می گردد. بعد از پختن با پارچه تمیزی خاکسترهای آن را پاک و با روغن محلی رویش را چرب می نمایند و با شیر یا چای می خورند.

کجا اتراق کنیم؟

برای اقامت در سوباتان می توانید روی خانه های روستایی حساب کنید. اگر خانه های روستایی را برای اقامت انتخاب کنید، وعده غذاییتان را هم می توانید همان جا بخورید. البته باید بدانید که این خانه ها برق و گاز ندارند و برق در برخی خانه ها از موتور برق تامین می گردد. بیشتر آن هایی که این منطقه را برای سفر انتخاب می نمایند، کمپ می نمایند و وسایل کمپینگ هم همراه دارند. از آنجایی که این منطقه در 36 کیلومتری تالش واقع شده می توان به هتل های تالش هم برای ماندن فکر کرد.

منبع: ایرنا زندگی

به "بدون دکل برق و آنتن موبایل؛ سوباتان را از دست ندهید" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بدون دکل برق و آنتن موبایل؛ سوباتان را از دست ندهید"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید