پیشنهادی برای تشکیل گروه های حامی بیماران کرونایی - وبلاگ ورزشی چلسی

به گزارش وبلاگ ورزشی چلسی، دکتر محمد حسام تدین*؛ کرونا افراد زیادی از ما را درگیر کرده است. در خلال درگیری به کرونا شخص بیمار مجبور است در مدت 15 الی 30 روز در قرنطینه باشد و در شرایط سخت و استرس زا در کنار خانواده دوران مربوطه را سپری نماید. این بیماری ضمن درد و هزینه موجب ایجاد افسردگی و حاشیه های دیگر برای بیمار می-گردد.

به عنوان یک تجربه شخصی از این اتفاق ناگوار به اطلاع می رساند متاسفانه سازمان یا شرکت های مربوطه یک روال حمایتی صحیح، حتی به صورت شفاهی با این مبتلایان در پیش نمی گیرد. یعنی عموما افراد درگیر در این بیماری از طرف سازمان یا حتی مدیران بالاسری (یا برخی وقت ها از طرف دوستان و فامیل) مورد احوال پرسی و حمایت معنوی (مادی پیش کش) قرار نمی گیرند.

این امر یک حس بی تفاوتی از اطرافیان به نیروی انسانی منتقل می نماید که عدم تفاوت بین بودن و نبودن به بیمار القا می شود. ضمن اینکه شخص پس از طی دوره درمان و برگشت به سازمان یا شرکت هنوز حالت طردشدگی و ترس از طرف همکاران دارد و این مشکل نیز به مسائل قبلی اضافه می شود.

برای نمونه برخی از مسائل و تجربات بیماران به توضیح زیر است:

• فرد مبتلا به دلیل شرایط امکان خروج از منزل و مراجعه به مطب و منتظر ماندن در مطب را ندارد. حتی در برخی مواقع شخص بیمار احتیاج به تهیه دارو یا خرید روزانه یا دسترسی به پزشک دارد و به دلایل شرایط خانوادگی (عدم حامی) هیچ یاری کننده ای ندارد.
• تقریباً کل دارو هایی که خریداری می شود بدون نسخه و درج در دفترچه بیمه است و بسیاری از دارو های تقویتی گران قیمت هم اصلاً مشمول بیمه نمی شوند.
• نوبت گیری دکتر، انجام آزمایشات و سی تی اسکن هم مسائل بسیار زیادی دارد. ضمن اینکه معاینه پزشک، دریافت نسخه مسائل خاص خود را دارد، نوبت گیری برای آزمایشگاه و سی تی اسکن (با نوبت دهی چند روزه) در یک محیط بسیار شلوغ مصائب دیگر خود را دارد.
• هزینه های درمان سنگین است و اگر پیروز به دریافت نسخه دکتر شده باشید، امید است بخشی از آن توسط بیمه تکمیلی داده شود، ولی عموما به دلیل نوع دارو های مکمل و تقویتی این اتفاق رخ نمی دهد.
• یک مشکل مهم دیگر هم سختی این بیماری این است که در برخی موارد از فرق سر تا نوک پا را درگیر می نماید و هر لحظه نگرانی و اضطراب بدتر شدن اوضاع و خدای نکرده بستری شدن و ... درگیری همه اعضای خانواده را ایجاد می نماید و موجب افسردگی بیمار است.
• مصرف کافی گوشت و مرغ و میوه و لبنیات و ... بسیار لازم است که همگی از هزینه های بالای این اقلام اطلاع دارید. ضمن اینکه غیر از بحث هزینه، نحوه تهیه این ها هم معضل دیگری است.
• ترس فامیل و دوستان از بیمار و عدم دریافت یاری در منزل توسط ایشان به دلیل ترس از بیماری مساله دیگری است.
• هفته اول بیماری بسیار و نحوه صحیح آغاز درمکان هفته بسیار مهمی است که بیماری می تواند کنترل شده و در یک روال صحیح درمان ادامه یابد، ولی متاسفانه به دلیل عدم حمایت های آگاهی رسان و حمایت های پزشکی و مشاوره، بسیاری در هفته دوم مجبور به مراجعه به پزشک و بیمارستان برای بستری شدن می شوند.

با همه مسائل بالا و با وجود با همه امکانات در کشور، شهرها، محله ها و وجود دوستان، فامیل و اقوام و با وجود روحیه مهربان ایرانی ها، قرار نیست ما انسان های عاقل و هوشمند از ویروس بی عقل و خرد شکست بخوریم.

با توجه به مسائل دولت و حجم درخواست های یاری به نهاد های متولی خدمات پزشکی، پیشنهاد اصلی این است که در هر کولونی از زندگی کاری و حیات افراد (خانواده، کار، دوستان)، گروهی از داوطلبان (خصوصا از بین افرادی که مصونیت دارند و قبلا این بیماری را گذرانده اند) برای یاری به بیمار با برخی از توضیح وظایف زیر شکل داده شود:

تماس (تلفنی) با بیمار و دریافت توضیح حال وی و ارائه آخرین آگاهی های پزشکی برای انجام خود درمانی اصولی و یا درصورت احتیاج یاری به معاینه آنلاین یا حضوری وی توسط پزشک در کوتاه ترین زمان

• تهیه دارو و موادغذایی برای ایشان
• پخت و ارسال غذا برای بیمار
• کنترل و پیگیری شرایط روزانه ایشان
• فراهم سازی امکانات لازم برای مراجعه به بیمارستان یا رادیولوژی
• ارائه یاری اقتصادی به برخی از بیماران مستمند
• ارائه خدمات روحیه بخش و امید افزا برای پیشگیری از افسردگی بیمار با حمایت های معنوی و تماس تصویری دوستان
• کنترل کامل شدن قرنطینه و ایجاد آمادگی برای برگشت فرد به کار و زندگی

*عضو هیات علمی دانشگاه