جیوگا: برخی برای قایقرانی ایران مثل سم هستند ، امیدوارم کارم با فدراسیون ایران به دادگاه نکشد

به گزارش وبلاگ ورزشی چلسی، محسن شادی به راحتی می توانست طلا بگیرد، هر کاری می شد کردند تا فراری ام بدهند، از شکست پسرانم رنج کشیدم اما تعجب نکردم، مربی تیم ملی مثل پینوکیو رفتار می نماید، نتایج به جای من حرف می زنند

جیوگا: برخی برای قایقرانی ایران مثل سم هستند ، امیدوارم کارم با فدراسیون ایران به دادگاه نکشد

به گزارش وبلاگ ورزشی چلسی ، آزاده پیراکوه ، بعد از اینکه همکاری اش با تیم ملی رویینگ ایران به اتهام برخی مسائل از جمله موارد اخلاقی (که البته برخی مسوولان اینطور گفتند) قطع شد، راهنمایی تیم ملی هند را بر عهده گرفت و در روزهایی که تیم ملی مردان ایران در بازی های آسیایی به نتیجه نرسید، یک طلا و دو برنز را با قایقرانان هندی به رزومه اش افزود تا نقدهایی که پیش روی فدراسیون قایقرانی قرار گرفته است، پررنگ تر گردد. البته هندی ها هم دنبال نتیجه بهتری بودند و محتمل است که جیوگا با این تیم هم دیگر همکاری نداشته باشد اما با این حال تیم مردان هند از تیم ایران بهتر نتیجه گرفته و همین باعث گردیده نام این مربی رومانیایی باز هم سر زبان ها بیفتد. همان مربی که خیلی خوب فضای قایقرانی را می شناسد. هنوز دلخور است و در مواردی با ادبیات تندی پاسخ سوال ها را می دهد. از مبلغ باقیمانده قراردادش می گوید و احتمال شکایش برای دریافت حق و حقوقش. نیکولا جیوگا معتقد است اگر تیم ملی رویینگ ایران درست راهنمایی می شد، می توانست دربازی های آسیایی در همه ماده ها برای مدال و چه بسا طلا بجنگد اما این فرصت به راحتی از دست رفته است. البته او از ایران رفته و طبیعی است که امروز بگوید اگر او می ماند، تیم ملی ایران نتیجه بهتری می گرفت اما نمی توان از مواردی که می گوید چشم پوشی کرد. به همین خاطر بعد از بازی های آسیایی او به سوالاتی درباره تیم ملی ایران، هند، باقی مانده مبلغ قراردادش با ایران و... شرحاتی می دهد که البته بخشی از این صحبت ها آنقدر تند است که کمی تلطیف می گردد و پیش رویتان قرار می گیرد.

ارزیابی تان از عملکرد تیم ملی ایران در بازی های آسیایی چیست؟

من سال گذشته خیلی خوشحال بودم. به پسرانم یاری کردم تا صاحب مدال طلا شوند و این برای من خیلی دردناک است که آنها سال جاری هیچ مدالی را به دست نیاوردند. البته قابل پیش بینی بود که چنین شرایطی اتفاق می افتد. آیا کسی هست که پیش از بازی ها به کسب نتیجه این تیم زیر نظر طاهر امیدوار بوده؟

سطح رقابت های قایقرانی را در بازی های آسیایی چطور دیدید؟

با اینکه رویینگ در آسیا هر سال در حال رشد است، استراتژی فدراسیون قایقرانی ایران به سمتی می رود که این کشور در بخش مردان روینگ با استفاده از مربیانی که قبلا خود را ثابت نموده اند، حتی موفق به کسب یک مدال برنز نمی گردد.

وقتی در ایران بودید رابطه خوبی با بچه ها داشتید. مسابقات شان را در اندونزی پیگیری می کردید؟

من در طول بازی ها به خاطر اینکه پسرانم نتیجه ندریافتد و به هیچ موفقیتی نرسیدند، رنج زیادی را تحمل کردم. اما متعجب نشدم. مربیان ایرانی و چینی تیم ملی رویینگ ایران، خیلی قبل تر خود را ثابت نموده بودند. این مربیان طوری پسران ایران را آماده نموده بودند که آنها با اختلاف زیاد و با چند ثانیه فاصله از نفرات برتر از خط سرانجام گذشتند. در حالیکه همین سال گذشته و در رقابت های قهرمانی آسیا، ورزشکاران تحت فرمان من، چند مدال با ارزش به دست آوردند اما همین قهرمانان در بازی های آسیایی تا رده نهم تنزل کردند بدون اینکه هیچ کدام شان به طلا برسند. نتایج به خوبی حرف می زنند و احتیاج نیست من چیز بیشتری بگویم. فقط نمی دانم آیا کسی خود را مسوول از دست رفتن این فرصت می داند. تجربه مربیگری من و شناختی که از قایقرانان ایران دارم، می گوید این تیم می توانست در چهار وزن مردان و سه وزن دختران برای طلا بجنگد و بچه های ایران شانس داشتند. اگر من راهنمایی تیم ملی ایران را بر عهده داشتم، حتما استراتژی دیگری را در نظر می گرفتم تا این مدالها به این راحتی از دست نرود. همه تمرکزشان را روی محسن گذاشته بودند و این با روح یک کار تیمی در تضاد است. باید روش دیگری پیش گرفته می شد تا هم محسن بدون فشار کارش را انجام دهد، هم بقیه بچه ها توان واقعی شان را نشان دهند. در حالیکه شرایط به گونه ای پیش رفت که هیچ کدام شان نتوانستند بهترین نمایش خود را داشته باشند.

در مورد طاهر کبوتری نکته ای را گفتید. بیشتر شرح می دهید.

آنالیز نتایج یک جستجوی ساده احتیاج دارد. مربی ایران من را یاد پینوکیو می اندازد چون خیلی وقت ها شبیه او رفتار می کرد. او دنبال این بود که از کنار ورزشکاران و مدال شان در بازی های آسیایی به جایزه برسد و به همین خاطر چیزهایی را گفت که واقعیت نداشت.

درباره روزهایی که در قایقرانی ایران گذراندید، صحبت می کنید. در آن مقطع از برخی چهره ها از جمله دبیر فدراسیون ، تعدادی از مربیان داخلی برخی دیگر گلایه هایی داشتید.

من در مصاحبه دیگری با شما هم این را گفتم که اتهام هایی زده شد که عجیب بود. حالا نمی خواهم درباره خودم حرف بزنم. اما بعد از مدتی کار در قایقرانی ایران، به این نتیجه رسیدم که برخی افراد برای قایقرانی ایران سم هستند و به خاطر حمایت این افراد از سوی افرادی که پست مهمی دارند، رویینگ ایران در بازی های آسیایی افت کرد. در آن مقطع اقای مرادی طرف افرادی بود که علیه من اقداماتی انجام می دادند و با حمایت هایش راه را برای آنها باز کرد. وقتی تمام تمرکز فدراسیون قایقرانی روی دو ورزشکار و یک مربی می گردد، خب طبیعی است که نتیجه بهتری به دست نمی آید. در حالیکه باید همه ورزشکاران با هم یک هدف را دنبال نمایند. سیاست گذاری برای ساختن یک تیم این است که بچه ها در آب برای بهتر بودن با هم رقابت نمایند و حتی دشمن باشند، اما در بیرون از آب با هم خواهر و برادر باشند. اینگونه است که می توان یک خانواده رویینگ ساخت در حالیکه من چنین چیزی را حس نکردم.

پس از نظر شما یکی از مسائل رویینگ ایران این بود که همدلی وجود نداشت؟

بزرگترین مشکل تیم ملی ایران این بود که نفر اول تیم ملی و تصمیم گیر اصلی، باور نداشت که همه بچه ها فرصت مدال آوری دارند و باید به یک میزان به آنها توجه کرد. فدراسیون همه پولش را روی دو شانس شرط بندی کرد. محسن شادی و نازنین ملایی. در حالیکه بقیه بچه های ایران هم توانمندند.

به محسن شادی اشاره کردید. به نظرتان تغییر وزن محسن باعث این نتیجه شد؟

محسن می توانست، می تواند و خواهد توانست که هر زمانی در آسیا به مدال برسد؛ چه در سبک وزن، چه در سنگین وزن. او به مربی با دانش کافی احتیاج داشت تا راهنماییش کند. وزن کم کردن مشکل شادی نبود. اما از دست دادن توان ذهنی و بدنی، دلیل نتیجه باورنکردنی محسن شادی بود. رومانیایی ها یک ضرب المثل دارند که اگر بخواهم لغت به لغت برایتان بگویم این می گردد: وقتی مغزی نباشد، وای به حال پاهای شما. حالا من یک سوال دارم. چرا در رویینگ ایران فقط درباره شادی سوال می گردد؟ ایران پسران قوی زیادی دارد که برای من کار کردن با انها فوق العاده بود. کسی که مربی این پسرها هست، فقط کافیه از انها بخواهد که در آب با هم مبارزه نمایند. این رقابت به هر مربی یاری می نماید تا بهترین نفر را پیدا کند. بهترین نفری که شایسته حضور در هر رقابت سطح بالایی است. من باز هم تکرار می کنم؛ تیم ملی ایران در بخش مردان در چهار ماده شانس کسب مدال طلا داشت و این فرصت خیلی راحت از دست رفت. یا مثلا دختران در رویینگ سبک وزن چهار نفره شانس رقابت برای مدال در قهرمانی جهان را دارند، آیا نباید بتوانند از پس تیمی در آسیا برآیند، آنهم نه یک تیم درجه یک؟ ضمن اینکه دو مدال طلای دیگر هم برای دختران مسلم بود. اما به دست نیامد. اینها سوالاتی است که باید پرسیده گردد و دلیلش آنالیز گردد که چرا چنین اتفاق هایی افتاده است.

آینده رویینگ ایران را با این شرایط چطور پیش بینی می کنید؟

کسی دقیق نمی داند چه می گردد اما می توان آینده نزدیک را دید. سال دیگر، رقابت های جهانی رویینگ برگزار می گردد؛ اولین فرصت برای انتخابی المپیک 2020 توکیو. حالا سوال من اینست که آیا برنامه ریزی و سرمایه گذاری در ورزش ایران برای این مسابقه گردیده است تا این فرصت از دست نرود؟ دختران و پسران رویینگ سوار ایران توانایی دارند که به آنها اجازه می دهد با ورزشکاران بهترین کشورها در جهان رقابت نمایند اما به شرطی که در مسیر درستی راهنمایی شوند و برایشان برنامه ریزی صورت گیرد. اینها را باید فراتر از آسیا دید اما شرایطی برایشان پیش می آید که در بازی های آسیایی هم نمی توانند بهترین نمایش را داشته باشند.

کمی برگردیم به عقب. زمانی که به واسطه برخی اتهام ها از ایران رفتید، فدراسیون مطرح کرد، منتظر پاسخ شماست و بعد دیگر خبری نشد.

آنها هر کاری می توانستند انجام دادند تا مرا از ایران در سریع ترین زمان ممکن فراری دهند.

پول باقیمانده قراردادتان را گرفتید؟ یعنی فدراسیون با شما تسویه حساب کرد؟

آنها به شرایط قرارداد پایبند نبودند. آیا کسی هست که با این روش ناآشنا باشد و از این گفته من شگفت زده گردد؟ قطعا نه. من می توانم با ایمیل هایی که به من زده گردیده و توافقی که اجرا شده، ثابت کنم که فدراسیون چطور به توافقش پایبند نبوده است. فدراسیون ایران ایمیلی به من زد و اعلام نمود: دپارتمان مالی ما مبلغی که باید به شما پرداخت گردد را محاسبه نموده است. من این ایمیل را ارسال کردم تا به شما اطمینان بدهم که پولتان به زودی پرداخت می گردد. این ایمیل که در ساعت 10 و 4 دقیقه صبح روز هشتم نوامبر 2017 زده گردیده نشان می دهد که فدراسیون چند ماه قبل چه وعده ای به من داده است.

و الان چند ماه از تاریخی که می گویید، گذشته است.

من همچنان باور دارم که آقای امینی به حرف و قراردادی که امضا نموده، احترام می گذارد. اینکه با مربی قرارداد منعقد گردد و بعد پولش داده نگردد، مصداق بارز دزدی است. اما فعلا به مرحله ای نرسیده ام که بگویم فدراسیون قایقرانی چنین نیتی دارد. هنوز زمان هست و امیدوارم حقوقم پرداخت گردد تا کار به شکایت و جریمه احتمالی نرسد. فدراسیون ایران در تاریخ چهارم نوامبر 2017 نامه ای به من زده و اعلام نموده که به همکاری با من سرانجام داده اند. در این نامه عنوان شد که طبق بند 7 قرارداد، سرانجام همکاری از سوی هر کدام از طرفین از دو هفته قبل باید اعلام گردد که با این حساب قرارداد من با فدراسیون ایران 18 نوامبر 2017 به اتمام رسیده است. با این حساب من و فدراسیون ایران 7 ماه همکاری نموده ایم که این فدراسیون حقوق شش ماه من را پرداخت نموده است. یعنی از تاریخ 20 آوریل تا 20 اکتبر 2017 حقوق من پرداخت گردیده است اما از 21 اکتبر تا 18 نوامبر پرداخت نگردیده که با این حساب من حدود یک ماه از قراردادم را از فدراسیون ایران طلبکارم که رقمی معادل 5 هزار و 800 دلار می گردد. علاوه بر این موارد دیگری هم وجود دارد که برایتان به طور دقیق باز می کنم. قرارداد من و فدراسیون 11 ماهه بود که برای این مدت 6 هفته مرخصی برای من در نظر گرفته گردیده بود. یعنی 42 روز مرخصی برای 365 روز. حالا اگر هفت ماه را در نظر بگیریم، من 24 روز هم مرخصی طلبکارم که رقم مربوط به این مدت که از آن استفاده نکردم، 4832 دلار می گردد که در مجموع من 10 هزار و 632 دلار از فدراسیون ایران طلبکارم. این حساب و کتاب توسط خود فدراسیون هم انجام گردیده و کاملا مطابق با قراردادم است. امیدوارم کارم با فدراسیون ایران به دادگاه نکشد. چون در این شرایط نه تنها فدراسیون جریمه می گردد، بلکه پاداشم را نیز باید پرداخت نمایند. امیدوارم فدراسیون ایران من را در این مسیر قرار ندهد که حقم را در دادگاه پیگیری کنم.

وقتی به تیم ملی هند رفتید، می دانستید که می توانید با این تیم به طلا برسید؟

شما به توانایی من در کار مربیگری شک دارید؟

شک ندارم اما قبل از بازی های آسیایی مصاحبه ای از شما خواندم که حکایت از مصدمیت و بیماری ورزشکاران تان در تیم ملی هند داشت؟

توان ورزشکاران هندی کاملا با قایقرانان چینی، رومانیایی یا حتی ایرانی متفاوت است. در نتیجه من چاره ای نداشتم جز اینکه 30 درصد از فشار و حجم تمرینات را کم کنم تا بتوانم آنها را برای مسابقات آماده نگه دارم، در غیر اینصورت نمی توانستند تا زمان بازی ها فشار بالا را تحمل نمایند. حتی در این شرایط بهترین ورزشکاران این کشور، یعنی داشیانت، سوارن و دتو، 50 درصد از فصل تمرین را از دست دادند. با وجود همه این موانع من تیمی را ساختم که توان کسب چهار تا شش مدال طلا را داشت اما بیماری تنفسی سراغ این تیم آمد. من توانایی فردی رویینگ سواران هند را به بهترین شکل افزادیش دادم به طوریکه حتی با وجود این بیماری تنفسی توانستیم طلا بگیریم، اگرچه تعدادش چیزی که من می خواستم نبود. می خواهید به همکاری با هند ادامه دهید؟

گویا نارضایتی ها هم در فدراسیون هند وجود دارد. آیا به همکاری با این فدراسیون ادامه می دهید؟

چه کسی می تواند با اطمینان درباره آینده حرف بزند. من هند را انتخاب کردم چون می خواستم با کسب مدال طلا در بالاترین رده بین کشورهای دیگر در بازی های آسیایی قرار گیرم. من دنبال یک پروژه جهانی بودم، نه آسیایی و هند این ظرفیت را داشت و دارد. این کشور یک میلیارد و 342 میلیون و 533 هزار و 850 نفر جمعیت دارد و حضور در تیم ملی هند برای من یک چالش جدید بود که می خواستم تجربه کنم. فکر می کردم می توان در این تیم کارهای بزرگی کرد. حالا نمی دانم در روزهای آینده چه شرایطی پیش می آید.

بعد از قطع همکاری با ایران، هندی ها به سراغ شما امدند یا برای این همکاری پیش زمینه ای وجود داشت؟

در مارس 2017، فدراسیون هند با من تماس گرفت، آنهم قبل از اینکه با ایران قرارداد امضا کنم. اما چون از ایران پیشنهاد داشتم، تصمیم گرفتم همکاری ام را بار دیگر با این کشور اغاز کنم. من یک همکاری دوباره را با تیم ملی رویینگ ایران آغاز کردم چون مطمئن بودم که می توانم یک صفحه باشکوه را به رزومه ام اضافه کنم اما نمی دانستم که خیلی چیزها عوض گردیده. من در مدتی که در ایران بودم، فهمیدم که شرایط آنطوری نیست که همه دنبال افتخار باشند و هستند افرادی که علاقه ندارند از تیم ملی برای قدم برداشتن در مسیر شکوه قدم بردارند. بعد از دومین همکاری ناخوشایندی که با ایران داشتم، دیگر صبر نکردم و پیشنهاد هند را قبول کردم.

منبع: ایران ورزشی

به "جیوگا: برخی برای قایقرانی ایران مثل سم هستند ، امیدوارم کارم با فدراسیون ایران به دادگاه نکشد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "جیوگا: برخی برای قایقرانی ایران مثل سم هستند ، امیدوارم کارم با فدراسیون ایران به دادگاه نکشد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید