به یاد جو کاکر؛ صدای خش داری که بر بام موسیقی ایستاد - وبلاگ ورزشی چلسی

به گزارش وبلاگ ورزشی چلسی، سایت ایران آرت -فرزام کریمی: این روح خراشیده بریتانیایی آخرین جرعه های خود را به سلامتی زنده گان سر کشید، از هر چه که خالی می دید احساس انزجار داشت، مغز های خالی، بطری های خالی، شب های خالی از روح، شهر های بی روح، چه با سکنه و چه خالی از سکنه، سکنه بی روح و یا روحی بی سکنه که تنها خود را از این سو به آن سو می کشد.

جو کاکر متولد 20 می 1944 در سبزترین شهر انگلستان یعنی شفیلد است، او کوچکترین فرزند خانواده ای از طبقه متوسط بود، پدرش کارمند دولت بود و آنگونه که خودش گفته نام مستعار جو را از یک بازی بچگانه انتخاب نموده است، او از همان ابتدای نوجوانی به شدت تحت تاثیر موسیقی ری چارلز و لویی دونگن (دون اگن) قرار داشت.

جو کاکر برای اولین بار خوانندگی را در دوازده سالگی تجربه کرد، وقتی که برادرش ویکتور از او دعوت کرد تا به روی صحنه بیاید و به همخوانی با دیگران مشغول گردد، در سال 1960 اولین گروه خودرا به همراه سه دوستش به نام کاوالایرز تشکیل داد، اما این گروه آنچنان دوام نیاورد و بعد از یک سال از هم پاشید، سپس کوکر مدرسه را ترک کرد و به عنوان شاگرد در یک کمپانی صنایع گازی مشغول به کار شد و بصورت همزمان موسیقی را دنبال کرد، اما بعد از مدتی تصمیم گرفت تا تنها به عنوان خواننده در کلوب های شبانه مشغول به کار گردد.

در سال 1961 او فعالیت خود را با گروه جدیدش که در آن خواننده کانتری ادی آرنولد بود ادامه داد، این گروه به بازخوانی مجدد سانگ رایت های ری چارلز و چاک بری می پرداختند، اما علاقه جو به موسیقی بلوز بود، او علاقه مند به جان لی هوکر، مودی واترز، لایتنین هاپکینز بود در سال 1964 کاکر اولین قرارداد خود را با کمپانی دکا امضا کرد و به دنبال آن اولین تک آهنگ خود را که بازخوانی کاری از بیتلز به نام Ill Cry Instead با همراهی جیم سولیوان و جیمی پیج بود را منتشر کرد.

علی رغم حمایت های گسترده کمپانی دکا از جوانکی کارگر به نام جو کاکر، اما قرارداد او در انتها همان سال به اتمام رسید، بعد از آن کاکر خود گروهی بلوز تشکیل داد و تصمیم گرفت تا با گروه خودش به روی صحنه برود، ولی از آن گروه هم بیشتر از یک اجرا باقی نمانده است.

آشنایی او با کریس استاینتون جرقه ای برای ثبت نخستین پیروزیتهایش بود، آن ها با اقامت در لندن گروه Grease Band را تشکیل دادند گروهی که نوازنده کیبوردش تامی ایر بود و با تک آهنگ Marjorine نخستین لرزه ها را به تن بازار موسیقی پاپیولار انداختند، سپس کاور دیگری از بیتلز به نام With a little help from my friends توسط مثلت طلایی جو کاکر، جیمی پیج، بی جی ویلسون ابتدا در رده دهم سینگل های پرفروش نهاده شد و بعد از سیزده هفته در تاریخ نهم نوامبر 1968 توانست رتبه اول جدول تک آهنگ های پرفروش را از آن خود کند، این نخستین پیروزیت ها سبب شد تا سریال پیروزیت های جوکاکربا فراز و نشیب های فراوان ادامه پیدا کند.

دهه هفتاد میلادی که دوره اوج موسیقی سایکدلیک راک و ظهور کلوب بیست و هفت محسوب می شد برای کاکر دوران خوشایندی نبود؛ اعتیاد به الکل و مصرف مواد مخدر تاثیر منفی بر فعالیت های او گذاشته بود

در اوایل دهه هشتاد میلادی جو کاکر با انتشار آلبوم Sheffield Steel بازگشت پیروزیت آمیزش به صحنه را جشن گرفت، آلبومی که شماری از سانگ رایت های قدیمی را، با اجرایی تازه و صدای بی نظیر و خش دار او دربرمی گرفت، از جمله آهنگ Seven days که یکی از ترانه های معروف باب دیلن به شمار میرود. استعداد عجیب و غریب او در اجرای تازه سانگ رایت های قدیمی بی مثال است.

او با صدای بی نظیرش می تواند به ترانه های سبک های مختلف، از راک گرفته تا پاپ، بلوز و سول روحی تازه بدمد، به غیر از آن دوران مایوس کننده دهه هفتاد میلادی، از دهه هشتاد میلادی تا قبل از وداعش با دنیا هستی سیر پیروزیت های جو کاکر ادامه داشته است، سرخ ترین صدای شهر سبز با بیست و دو آلبوم پیروز رکورد بی نظیری از خود برجای گذارد، خش بی نظیر صدایش، کنترل صدا و همینطور حرکات بدنش) پرفورمنس) در طول اجرا از جمله مواردی بود که میتوانست هر مخاطبی را جذب خود کند، او حتی در بازخوانیهایش میتوانست بسیار باکیفیت تر از خواننده اصلی، کار را اجرا کند، به گونه ای که بسیاری از مخاطبان کار ها را با برند جو کاکر می شناسند تا خواننده اصلی کار!

این نشان از تسلط و قدرت اجرای او دارد کما اینکه او بر روی سانگ رایت هایی هم که خودش مینویسد به همان اندازه قدرتمند عمل میکرد، اوج و فرود های بی نظیرش میتوانست مخاطب را میخکوب کند، به تعبیر خودش من کار ها را بازخوانی می کنم تا بتوانم به آن ها چیزی بیفزایم.

صدای خش دار شفیلدی که با اراده قوی خود در دهه هفتاد هروئین را ترک نموده بود نه تنها در سبک راک و بلوز بلکه او را یک خواننده تمام عیار سول می دانستند که اجرا ها و آثار متعددی از خود به یادگار گذاشته است، کارنامه کاری او پر از افتخارات و جوایز متعددیست که در طول سال های فعالیتش توانسته بود آن ها را کسب کند.

به تعبیر دیگر آنچنان روحی به ویرانه ها می دمید که یادآور دوران شکوه ویرانه ها باشد، او به واقع شکوه یک ویرانی بود، عالیجناب کاکر در 22 دسامبر 2014 بر اثر به ابتلا به سرطان ریه دنیا را بدرود گفت تا دنیا جای خالی خالق آوا ها و نوا های عصیانگر را بیش از بیش احساس کند، پل مک کارتنی بعد از مرگ او مطرح نمود: او بدون شک بهترین خواننده راک و سولی بود که تا به امروز بریتانیا به خود دیده بود، در سال 2015 کتاب خاطرات جو کاکر به قلم لیندا ولف منتشر شد.