راهی مطمئن برای یاری به درمان پارکینسون
به گزارش وبلاگ ورزشی چلسی، مهمترین علامت این بیماری کُندی است که در واقع حرکات بیمار کند و با سرعت و دامنه پایین صورت گرفته و حتی گاهی این کندی به جریان فکری نیز توسعه می یابد. لرزش و سفتی عضلات از علائم دیگر این بیماری است، اما هر لرزشی ناشی از این بیماری محسوب نمی گردد، چرا که علائم پارکینسون بسیار وسیع بوده و به مرور زمان علائم دیگر آن از جمله مسائل خُلقی، گوارشی، ذهنی، شناختی و روحی نیز ظاهر می گردد.
محققان معتقدند، این بیماری ریشه اکتسابی یا ژنتیکی دارد، بطوریکه هرچه ریشه ژنتیکی قوی تر باشد، احتمال بروز آن در سنین پایین تر بیشتر است، اما نوع اکتسابی آن در سنین بالاتر به ویژه دهه پنجم و ششم زندگی یک فرد، خود را نشان می دهد.
مهمترین عارضه پارکینسون، از دست دادن توان حرکتی بوده و در موارد پیشرفته به مسائل ذهنی، فراموشی، مسائل شدید گوارشی، اختلال در کنترل ادرار و … توسعه می یابد. بعلاوه سموم شیمیایی، آلاینده های محیطی، ضربات مکرر به سر، مسائل عروقی، استرس و مسائل روحی طولانی مدت علاوه بر ریشه ژنتیکی از جمله عوامل دیگر ایجاد کننده پارکینسون بوده که فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.
محققان معتقدند، دارو های موثری برای درمان بیماری پارکینسون وجود دارد؛ اما آن ها به هیچ وجه برای از بین بردن تمام علائم، کافی نیستند. در این شرایط، اصلاح سبک زندگی و درمان های غیردارویی نیز برای بهبود زندگی روزانه افراد متبلا به این بیماری و اطرافیانشان توصیه می گردد.
مطالعات متعدد نشان داده است که فعالیت بدنی برای بهبود علائم بیماران مبتلا به پارکینسون مفید است. هر گونه فعالیت بدنی از جمله پایکوبی، ورزش در آب، ورزش های قدرتی و مقاومتی و ورزش های استقامتی، تای چی و یوگا، باعث بهبود علائم حرکتی و کیفیت زندگی بیماران پارکینسون می شوند.
اما به طور کلی، حرکت برای حفظ یک توده عضلانی خاص، و یک جسم سالم بسیار مهم است و به کاهش پیشرفت بیماری یاری می نماید. خواب هم به نوبه خود در بهتر شدن بیماری پارکینسون بسیار مهم است، بنابراین نخوابیدن زیاد در طول روز و اطمینان از مهیا بودن همه شرایط برای داشتن ساعات خواب کافی در هر شب می تواند یاری کننده باشد.
منبع: سیناپرس
منبع: فرارو